de paden op, de lanen in

Dit weekend (20 juni) gaan we van Hellendoorn naar Laren wandelen. Het weer is niet zo mooi als in het Paasweekeinde, maar dat houdt ons niet tegen. We hebben net de eerste stappen gezet en het begint te gieten. Het duurt niet al te lang dus na even schuilen gaan we door. De Pietersberg is nog 297 km. We komen langs schaapskooi Twilhaar waar wat activiteiten zijn dus we kijken even binnen, zien hoe een schaap van z’n wol wordt ontdaan, drinken een kop thee, kopen wat houtwerk met Staphorster stipwerk (beetje verdwaald) en gaan weer verder. De bosbessen zijn rijp dus dat is smullen onderweg! Het landschap is nog steeds bos en heide, erg mooi. We hebben deze keer een trekkershut gereserveerd op een camping vlakbij de Canadese begraafplaats Holten. Op zich is het trekkershutje goed, maar ’t staat op een vreselijk veld waar iedereen naar iedereen zit te staren en er ook een ontsierend basketbalveld ligt. Wel jammer terwijl we in zo’n mooie omgeving zijn. Het weer is nog niet al te best, daarom ben ik (Liesbeth) blij dat we niet in een tent liggen, maar een echt dak boven ons hoofd hebben.
De volgende dag bezoeken we, na een heerlijk ontbijt met eieren, eerst de Canadese begraafplaats waarna we onze weg richting Laren vervolgen. Al snel bereiken we Holten waar de koffie (met gebak : ) ) ons roept. Goede timing want het begint net te regenen. Tegen de tijd dat wij de koffie op hebben is het weer droog. Onderweg komen we langs Huis Verwolde, een mooi landhuis, de beroemde (althans daar) Dikke Boom ligt te ver van het pad dus die slaan we over. En dan zijn we in Laren, waar ons autootje op ons wacht.