en daar gaan we weer

Frank heeft er zin in dus 2 weken na ons startweekend zitten we weer in het hoge noorden. We zetten de auto neer in Glimmen (vlak onder Haren)en nemen de bus naar Groningen stad. Vandaar een speelgoedtreintje naar Winsum genomen. Het loopt gesmeerd. Na een kop koffie in herberg de Gouden Karper hervatten we onze wandeltocht. We lopen de gehele dag door typisch Ommelands landschap, plat, kleiig, schapen en dorpjes. Zo komen we in Garnwerd, weer zo'n prachtig dorpje, er is niet eens een winkel. We zien alleen een SRV-wagen. Wel is de liefde er te koop..... In de haven ligt een boot met die naam en de eigenaar wil er blijkbaar vanaf. We volgen een bordje naar een 'Pipo'-wagen met 2e hands spullen en vinden nog een leuke lampekap. Dat kan er nog wel bij in de rugzak. Het is heel nat geweest de afgelopen dagen dus af en toe lopen we flink te soppen. We hadden nog een tip gekregen om een weiland te omzeilen, maar konden het pad niet vinden...

Na Garnwerd lopen we een tijdlang langs het Reitdiep. Daarna komen we een man tegen die een beetje de weg kwijt is (letterlijk). Een echte lokale, die niets van bos moet hebben, zo laat hij ons weten. We sturen hem de goede richting op en gaan verder. We komen bij Oostum, dat bestaat uit 1 huis en een kerk. Deze kerk staat op de meest gefotografeerde wierde van Groningen. Deze wierde is bijna helemaal afgegraven, alleen de kerk en het kerkhof zijn gespaard gebleven. Na Oostum zijn we al vrij snel bij onze overnachtingsplaats: een verbouwde stal van een boerderij in Wierumerschouw (een gehucht van 6 huizen groot). Ontzettend mooi gebouw, heeeeeeerlijk rustig, de kippen lopen voor ons raam langs, de haan kijkt verontwaardigd naar binnen. Dit doet denken aan Nieuw-Zeeland (Queen Charlotte track, Zuidereiland). Echt geweldig. Onze gastvrouw en -heer zijn ontzettend aardig en gastvrij. De volgende ochtend gaan we niet erg vroeg op pad, maar het was ook eigenlijk jammer om daar weg te gaan.

Via weer een wierde (die van Wierumerschouw, ook alleen het kerkhof heeft de afgraafwoede overleefd) lopen we richting de grote stad. Dat is apart, het ene uur loop je door godverlaten land met eindeloze vergezichten, en dan ineens neemt de bebouwing toe, zijn er veel meer mensen en verkeer en sta je in de stad. Overigens een stad met prachtige plekken. Zo lopen we door een park, het Noorderplantsoen en langs prachtige herenhuizen (de Hoge en Lage A). Het is allang koffietijd geweest dus dat gaan we eerst maar eens drinken, in een hypermoderne tent waar je uit wel 20 verschillende koffie's kunt kiezen. Na een patatje gaan we weer verder, anders redden we het niet voor het donker. Eigenlijk zijn we al aardig moe, maar we zitten nog niet eens op de helft voor vandaag. We lopen langs het Hoornsediep, dat overgaat in het Noord-Willemskanaal. De A28 is helaas wat dichtbij, maar na enige tijd buigen we wat af. We lopen langs een recreatiegebied. Na een lange wandeling steken we de A28 over en komen we bij Haren. Hier verandert het landschap heel duidelijk: de zeeklei gaat over in zandgrond en we lopen de Hondsrug op. Er is ineens veel meer bos, dat vind ik (Liesbeth) toch eigenlijk wel veel mooier dan dat vlakke, kale land. En dan, eindelijk, is daar Glimmen en onze auto. We zijn zo'n 3 cm afgesleten vandaag.
Het weer zat ons trouwens ontzettend mee, droog, zonnetje, beetje fris.