Van Echt naar Sittard

De laatste keer dat we het Pieterpad liepen is 2 jaar geleden. Er is in de tussentijd heel wat gebeurd, maar nu pakken we de draad weer op. Omdat Liesbeth nog niet zo fit is beginnen we met een overnachting bij ons beginpunt Echt-Peij. We gaan dit keer geheel met de trein, omdat a) er geen lease auto meer is en b) dit ook heel makkelijk te doen is aangezien er in Echt een station is en in Sittard ook. Het weer is fantastisch! We overnachten op camping de Annendaalse Hoeve in het buurtschap Echterbosch. Met een kleine bus gaan we van station Echt naar de camping. Het is een ruime camping, maar het waait erg hard én de buren (een huis naast de camping) zetten direct als ze thuiskomen de radio hard aan. Nou ja, we waren toch al van plan om in Duitsland, dat op een steenworp afstand ligt, te dineren. Dat lukt heel goed in het dorpje Waldfeucht. De Annendaalse Hoeve maakt haar eigen wijn, maar we durven het niet aan om een hele fles voor 8 euro (!) aan te schaffen. Dus dan maar aan het Duitse bier, dat goed smaakt.

Voor zaterdagochtend hebben we ingecalculeerd dat we van de camping naar het Pieterpad teruglopen. Dat lijkt op de kaart altijd een stuk korter dan in het echt….. Ons uitzicht begint met agrarisch landschap maar het Pieterpad wordt al snel erg mooi, we lopen langs een beek en het weer is nog steeds prachtig. We komen geregeld een kapelletje tegen en aan het eind van deze etappe zelfs Fokke&Sukke!

We overnachten op camping de Hommelhof, waar we zoals gebruikelijk met veel zorg een plekje uitzoeken waarvan wij denken dat het rustig is. Dit is van de kampeervelden af, vlak voor iemand z’n stacaravan. Maar die mensen worden nog niet verwacht. ’s Avonds blijken de inhuizige Polen die stallen om moeten bouwen tot appartementen heel luidruchtig en slecht bestand tegen de hoeveelheid alcohol die ze zelf naar binnen werken. Liesbeth moet door Frank worden tegengehouden om ze niet briesend de les te gaan lezen. Even zijn we anti EU. Om de feestvreugde te verhogen komen de eigenaren van de stacaravan toch opdagen. Die zullen ook wel geschrokken zijn, maar dan van ons. Afijn, na een wat minder rustige nacht schijnt de zon de volgende dag weer volop als wij opstaan. We melden het Poolse gedrag wel bij de (ouders) van de campingbaas, maar zien het niet gebeuren dat zij er echt iets aan kunnen doen. Weer wat geleerd.

Vandaag is Sittard ons doel. We lopen een klein stukje door Duitsland, door het dorpje Isenbruch. We zijn toe aan koffie, maar hier staan alleen een paar huizen en een kerk. We vervolgen dus koffieloos onze weg en komen langs Millen, waar we een Kodakmoment hebben (een van onze foto’s is hetzelfde als die in het Pieterpadgidsje). Ook nu lopen we een stuk langs een beek. En voor we het weten lopen we Sittard in en zijn we op ons eindpunt, waar gelukkig wel koffie is (en vlaai!).